Alas singko ng umaga pa lamang ay nagising na siya; di katulad ng mga araw na may pasok siyang nagigising ng alas siyete o alas otso. Pero di ito tulad ng mga ibang gising - may katahimikan sa unang dilat ng mga mata niya. Walang bakas ng panaginip, walang naiwang antok. Ang tanging nararamdaman niya sa sandaling yun ay ang pagtigil ng oras, pag-aagaw ng liwanag sa mga anino.
Lumingon siya sa direksyon ng bintana. Nagliliwanag na sa labas.
