"At iindak na lamang sa tibok ng puso mo"*

We puff cigarettes and hope that the smoke will take away the feeling. We chase streets like children chasing butterflies. The roads are endless. The feelings are endless. 

We live in a city of broken hearts. Many times, we try to escape and miserably fail. 

Magpapaalam at magsisisi. ###

*See Armi Millare dancing to the tune of Indak (http://aftertaste.ph/2015/04/20/2826/). 

"Nilibot ang distrito ng iyong lumbay"

Nagjogging ako kanina. Inaasahan ko na makasalubong ka. Pareho kasi tayo ng ruta - John Hay-Southdrive. Pero wala ka. 

Kanina yata ang pinakamahabang jogging sa buong buhay ko. Mas mahaba ang natakbo ko kaysa sa nalakad ko. Matutuwa ka tiyak kapag nalaman mong mas kakaunti na ang pahinga ko kaysa sa aktwal na exercise. 

Malamig kanina. Tahimik sa daan kahit na rumaragasa ang mga sasakyan. Maagang sumikat ang araw. Hindi kita kasama. 

Kailangan ko nang sanayin ang sarili ko na mag-isa tuwing Sabado at Linggo ng umaga. Kailangan ko na rin siguro ng bagong ruta. ###

Bakit Tayo Nalulusaw sa Pagri-review ng Facebook Newsfeed

Binalikan ko ang newsfeed ko sa Facebook. Nililinlang yata ako ng mata ko. Matagal na akong hindi nakakakita ng update mula sa iyo.  Matagal nang hindi ko naaalala at nabibigkas ang pangalan mo.

Malikot ang isip ko at judgemental nga yata talaga ako gaya ng sabi ni Mace. Sa totoo lang, hindi ko alam kung masasaktan ako o hindi, kung malulungkot ako o hindi. In-assume ko na yung kasama mo sa litrato ay ang bago mong karelasyon. Maganda ang dagat. Mainit ang tag-araw. Mukha ka ring masaya.

Ang sabi mo dati, ako ang Pasipiko sa iyong dibdib. At masyado ko yatang dinibdib ‘yun. Naniniwala ako na nakakarma na ako sa mga kaartehan ko noong 20 years old ako.

Kaya siguro ayaw ko nang masyadong mag-Facebook. Mapait ang muling mabanggit ang pangalan mo. 

###

Ang haba ng nilakbay ko mula Baguio to Apayao, mula lamig tungong init para lamang magmoda ng ganito. Past whogoat: http://mgaespasyo.blogspot.com/2013/05/pasipiko-sa-aking-dibdib.html