Bago matapos ang taon #2

I.

Humahaba ang oras kapag nakatitig ako sa ‘yong mata. Hindi ko sila masisid,
dahil tuwing palalim ako ng palalim, pumapailanlang naman ako tungong liwanag,
Natutuklasan ko lagi ang kaluwalhatian at kalayaan,
na nahati sa dalawa mong mata.

II.
Hindi ko alam kung pagkalunod ba ang nararamdaman ko.
Kay lalim ng iyong pinagmumulan.
Nalulunod ako at hindi ko na mapigilang –
hawakan ang iyong kamay at salatin ang mga peklat, sugat at kalyo,
haplusin ang iyong pisngi at pakiramdaman ang kulubot na inani mo sa digma,
yakapin ka para damhin din ang pagod ng paggawa,
halikan ka nang malasahan ko ang tamis ng ‘yung pakikibaka.

III.
Sa gayung ayos, ngingiti ka at alam ko,
Oras na naman ng pamamaalam,
Inililigtas mo ako lagi sa kamatayan.

‘Babalik naman ako.’

Inililigtas mo ako lagi sa sarili kong kalungkutan.

###