Bumabalik ka sa lansangan nitong lungsod kung saan
muntik kang maligaw sa kabataan, makaraang masaulo
ang pasikot-sikot ng mga kalsadang walang patutunguhan
kundi ang isa’t isa, bumabalik kang tila nawawalang muli
upang maupo sa liwasan kahit walang katatagpuin
upang maupo sa liwasan kahit walang katatagpuin
sa piling ng mga tulad mong hindi rin nais matagpuan
kahit panandalian habang walang-patid na pumapailanlang
ang tubig na sinasahod upang walang-said na bumukal
ang tubig na sinasahod upang walang-said na bumukal
dito sa puwang na inilaan ng batas, bukas sa lahat ng dako
anumang oras para sa lahat, kahit sa walang pag-aari walang
malay sa sarili walang hiya walang dala mula sa nakaraan
malay sa sarili walang hiya walang dala mula sa nakaraan
kundi panganib na maibibigay mo sa iba at sa iyong sarili.
###
No comments:
Post a Comment