Facebook Status 18 Enero 2010

"Gusto kong lumangoy sa dibdib mo. Hiwain ito para talagang malaman kung anong laman. Huwag kang mag-alala, gagamit ako ng matalim na kutsilyo, kasing talim ng mga salitang binitawan mo at humiwa rin sa dibdib ko."

"Hindi minamadali ang pag-ibig"

K,

Sa totoo lang, nagdalawang-isip ako kung dadalo ba ako sa kasal mo. Ngayon ko lang kasi napag-isipan ng mas maayos kung gaano ka-awkward ang lahat ng bagay sa pagitan natin. Ngayon ko lang rin naman naisip ang mga nangyari. Huwag kang mag-alala at wala naman na akong espesyal nararamdaman para sa'yo.

Ginusto kasi kita noon, nang hindi mo alam. Lagi tayong magkasama at magkausap. Lagi kang masaya. At naging masaya rin ako noong mga panahon na 'yun.

"Ano namang nararamdaman mo?" biro sa akin ng isang kaibigan kanina sa kasal. Sabi ko "wala naman na, wala na."  

Sa totoo lang, naiyak ako kanina noong nagmartsa kayo habang kinakanta ng isa sa mga kaibigan natin 'yung paboritong lovesong natin noong kolehiyo.   

"Hindi minamadali ang pag-ibig" 'yan ang sinabi kanina ng isa sa ninang ninyo sa kasal. Nagtawanan ang karamihan ng mga dumalo kanina na karamihan ay mga bata (o mas bata sa atin). Marami kasing nabubuntis ng wala sa panahon na nagiging dahilan ng komplikasyon, hiwalayan, etc. Marami kasi sa atin ang nakikipag-relasyon nang walang habas, para sa sex man 'yan o para sa ibang bagay.  

Pero sa akin, para akong sinaksak sa puso. Nagngitian kami ng iba pang mga kaibigan nating single at nasa mid-20s na, kaming mga naghahanap sa tunay na pag-ibig (wink).  

Malaki na ang ipinagbago ng mga bagay ngayon kumpara noon. Nakita ko kung paano ka naging mahusay sa iyong trabaho. Marami ang nagbago katulad ng damdamin ko sa'yo. Nanatili ka pa ring kaibigan at naging mainit pa rin ang pagbati mo sa paminsan-minsan nating pagsasalubong dito o sa Maynila. 

Naisip ko na dapat habang tumatanda ang isang tao, hindi na nagdadala ng sama ng loob mula sa nakaraan. Nasasayang ang oras at panahon dahil sa mga hindi pagkakaintindihan na dulot ng mga relasyong minadali, pinilit, at hindi pinag-isipan (o nakuha lang sa landi). Nasasayang ang ating kabataan sa mga kaganapang umuubos sa ating lakas. Madali tayong napapagod, at nawawalan ng gana sa buhay. Kaya tama, "hindi minamadali ang pag-ibig."    

Siguro, hindi ako sigurado pero hindi rin naman ako nagmamadali. Pero sana kung may darating man ay katulad mo sana siya. ###    

PS. May difference naman siguro ang naghahanap sa nagmamadali haha

Sagada Notes II

Minamadali natin ang pagdating ulan tuwing Marso at Abril. Magbubunyi tuwing Mayo at magpapasalamat sa langit. Pagdating ng Hunyo, isinusumpa natin ang ulan, ang kapangyarihan nitong sakupin tayo ng buong-buo, walang pag-aalinlangan. Ganito tayo umiibig. ###

Sagada Notes I

Ang sabi mo, ililigtas mo ako mula sa kaguluhan ng lungsod. Naligaw ako sa mapang iginuhit mo sa aking palad. Nasaan ka na? ###

Malamig na Kape

Pinanuod natin ang siyudad noong gabing 'yun 

sa tuktok ng Mandaluyong.

Ang sabi mo, 

handa kang iwan ang lahat dito at sumama sa akin sa Sagada 

o Baguio. 

Nangarap tayo, 

at sa unang pagkakataon, hinayaan kong 

may sumakop sa aking mga palad na lagi kong itinitiklop 

sa pag-iisa. 

###

Paalam Lola, Paalam sa Magandang Daigdig

Pinapatay tayo ng daigdig na ito sa kabila ng pananalig natin sa magandang bukas. Pinapatay tayo ng pangungulila kahit na libong alaala na ang nakasukbit sa ating isipan. Kabalintunaan ang umibig sa mga bagay na mawawala at hindi permanente. Tangina. 

###

Lunes, Maulap na Umaga

A,

Noong Pebrero ang huli nating pagkikita na siya ring huling dalaw ko sa UP. Tinapik mo pa ako at sabi mo, “oh nakita ko yun.” Ang tinutukoy mo ang 'yung pagyakap ko sa dati kong crush na nai-kwento ko sayo noon.

Hindi ko naman alam na sa muling pagpunta ko sa UP ay necrological service para sa'yo ang aking dadaluhan. May pamilyaridad ang pagpunta sa UP kahit gaano pa katagal akong hindi makadalaw o makabalik pero kanina, ibang lamig ang naramdaman ko kahit pa tirik na tirik ang araw.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Guilt o lungkot, hindi ko alam. Guilt dahil sa mga bagay na nasabi ko sa'yo kahit pa nagkaayos na tayo. Pakiramdam ko ay hindi sapat ang sorry para sa mga bagay na 'yun. Lungkot dahil sa isang banda, naging magkaibigan naman tayo at may pinagsamahan.

Ang huli nating seryosong usapan ay noong nagkape tayo para ayusin ang lahat ng bagay. Ilang beses mong tinanong na “minahal mo ba ako?” Ilang beses din akong tumangging sumagot. O pareho ba tayong nagbibiro noon?

Nakakamiss ka rin pala. Cliche. 

Kanina, gusto kong magsalita sa harap. Gusto ibahagi ang nararamdaman ko tungkol sa iyong pagkamatay pero nahiya ako.

Masayahin kang tao at marami kang taong napasaya. Ang iyong pagkamatay ay paalala na hindi permanente ang buhay sa mundo at dapat nating sulitin itong oras na mayroon tayo.

Huling-huli at maling-mali na sabihin ko ngayong “salamat” pero ito lang yata ang kaya kong sabihin sa kabila ng lahat. 

###   

Tagaytay

Mas maarte pa kay Kris Aquino ang feelings ko para sa'yo. ###

Ang huling gabi ng tag-araw

Dumating ang huling gabi ng tag-araw. Hindi na maalinsangan, at namumuo na sa mga sulok ng kanyang kuwarto ang mumunting lamig. 

Ipinagdasal niya dati ang gabing ito. 

Darating ang kanyang sundalo na may baong init ng pag-ibig mula sa mahabang pakikidigma. 


### 

Sa Tuktok ng Mt. Pulag

Bukas, sa tuktok ng Pulag, isisigaw ko ang pangalan mo at aalingawngaw ito sa kabundukan ng Kordilyera. Maglalakbay ito hanggang marinig mo, paulit-ulit at walang hanggan, katulad ng pag-ibig ko. ###